W piątkowy wieczór udałem się na filmowy seans filmu Ford v Ferrari, znanego u nas szerzej jako Le Mans ’66. Jest to jeden z tych niespecjalnie cieszących się sławą gatunków filmów wysokobudżetowych, który stawia sobie bardzo wysoką poprzeczkę w kwestii poprawności historycznej na wyścigowym tle. Jak mi się spodobał film? Zapraszam do czytania!
Na przełomie lat ’80 i ’90 przypadła największa passa sukcesów w historii brytyjskiego zespołu Formuły 1 – McLaren. Najlepszy sezon przypadł na rok 1988, kiedy to duet Senna/Prost zdominował całą stawkę za pomocą MP4/4 z turbodoładowanym silnikiem Hondy. W związku z tym, zarząd ekipy z Woking wpada na pomysł stworzenia najlepszego, najszybszego i bezkompromisowego supersamochodu, który miał uczcić ten złoty okres.
W 1982 roku wyścigi długodystansowe weszły na zupełnie nowy poziom. Po latach oglądania samochodów Grupy 5 i 6, przyszła pora od odświeżenie formy. FISA chciała ograniczyć koszty dostawy paliwa do wyścigów, które poszybowały ostro w górę w związku z drugim kryzysem paliwowym. Czy jednak oznaczało to erę powolnych samochodów nieprzykuwających uwagi widzów? Otóż zupełnie odwrotnie! W poniższym wpisie zbadamy Grupę C z lat 1982 do 1993, która do dziś trzyma rekord szybkości na prostej Mulsanne, wynoszący ponad 400km/h. Zapraszam do czytania!
